czwartek, 2 grudnia 2010

Jan Garbarek & The Hilliard Ensemble Officium Novum

Officium Novum to trzecia płyta nagrana przez Jana Garbarka z The Hilliard Ensemble... czyli brytyjskim kwartetem męskim... wykonującym tzw muzykę dawną... Pomysł tej płyty zrodził się w muzykach w czasie podróży przez Kaukaz.. kiedy to zetknęli się z opracowaniami tradycyjnych pieśni świeckich i sakralnych... "Ov zamanali" jestem hymnem na święto Chrztu Jezusa (przypadającym na pierwszą niedzielę po Święcie Trzech Króli), wykonywanym przy obrzędzie święcenia wody...
Takie coś ściągnęłam oczywista z netu... sama bym na to nie wpadła... Ale wydaje mi się, że trzeba mieć choć leciutki zarys przed wejściem w te dźwięki...
Pierwszy raz kawałków z tej płyty było mi dane wysłuchać w czasie spijania kawy z kolegą... kiedy to on ciesząc się z nowego zakupu dał mi go posłuchać przez słuchawki.... I odpłynęłam.. pomimo ludzi... pomimo miejsca... byłam zupełnie gdzie indziej... Coś niesamowitego... Na niezwykłość nagrania na pewno ma wpływ również to, że płyta była nagrywana w austriackim klasztorze Św.Gerold.... Czasami ma się wrażenie, że dźwięk się podwaja... rozchodzi... że jest wszędzie... A wejścia saksofonu w te męskie głosy powoduje drżenie całego ciała...
Musiałam przerwać kiedy łzy już zbyt mocno płynęły mi po twarzy.. nie byłam przygotowana emocjonalnie na taką muzykę... wzruszenie zdjęło mnie znienacka... hmm.. no ale wiadomo wszak, że z nacka to by już nie było to...



hmm... dziwne było wejście w grudzień... śmierć Gabrieli Kownackiej nie tylko z uwagi na to kim była - a była piękną, zachwycającą kobietą, aktorką... - ale również na przyczynę opuszczenia tego łez padołka, posadziła mnie na miejscu w zadumie.... O tym dowiedziałam się z rana 1 grudnia... Natomiast około południa dowiedziałam się o śmierci przyjaciółki mojej Mamy, która odeszła po dwóch latach zmagania z rakiem piersi... i tutaj ponownie smutek z powodu odejścia osoby bliskiej.. mieszał się z pewnymi myślami nad którymi niekoniecznie się panowało...

I tak to jest... Officium brzmi tutaj jak najbardziej na miejscu...

6 komentarzy:

Krzysztof pisze...

To zrozumiałe, że w takiej sytuacji nachodzą człowieka smutne myśli. Z drugiej strony jest mnóstwo pozytywnych przykładów. Dużo, dużo więcej niż tych negatywnych.

A Kownackiej bardzo szkoda. Lubiłem ją bardzo.

Jakub Ruszniak pisze...

Przepiękna muzyka. Przeczytałem notkę i pomyślałem, że trochę przekolorowana, ale potem wysłuchałem, i... też odpłynąłem. Piękne.

Przykro mi z powodu tych osób, które odeszły. Ale wiedz, że one tak naprawdę, są z nami zawsze.

Pozdrawiam serdecznie! :)

Bena pisze...

A kysz, pogoń te mysli w diabły. A muzyka hmm... przyciągająca...

Yba pisze...

Niesamowity utwór!

asoio pisze...

Czasem tak piękna muzyka pomaga przetrwać najsmutniejsze chwile... a jeśli ktoś chciałby też zobaczyć: http://video.idnes.cz/?idvideo=V100917_132910_tv-spolecnost_zkl

jazzowa pisze...

Krzysztof wiem, że jest mnóstwo pozytywnych przykładów.. i tych jest więcej... Ale no wiesz.. zdarzają sie i takie chwile.. :o)
A Kownacka miała coś w sobie, ze człowiek ją po prostu bardzo lubił..

*****************
Jakub... to cieszę się, że jednak jesteś tego zdania co i ja...
Mozna przy niej odpłynąć... Przynajmniej na mnie tak działa.. acz okazuje się, że nie tylko na mnie.. dziękuję.. :o)))
pozdrawiam również :o)

**********************
Bena.. a kysz.. gonię je...

*****************
Yba... prawdaż? niesamowity.. :o)

*************************
Asoio... dziekuję bardzo.. świetny link..
Polecam wszystkim... :o))))))))
**********************