wtorek, 28 września 2010

serialowatość....

Umęczona jestem - no może przesadzam z tym umęczeniem... jednakowoż jakaś zniechęcona - wszechdopadającymi człowieka niewinnego (to mua - jakby się ktoś domyśleć skory nie był) zewsząd... I dzisiaj, że tak powiem pałka się przegła... Nie mogę już na to patrzeć... Tradycyjnie wróciwszy z pracy załączyłam okno na świat.. a ono po kolej leci na serialowa nutę... I poczułam jak zaczyna mnie to uwierać.. denerwować.. A co najbardziej? to, że mogłam już dawno nacisnąć przycisk na pilocie i mieć to w głębokim czy najgłębszym nawet uszanowaniu... Ale jest coś na podobieństwo uzależnienia.. czy też przyzwyczajenia... i tak człowiek siedzi.. gapi się w to tv ... a czas sobie leci.. i płynie.. czy co tam ten czas uprawiać chce - czyni...
A wszak przybyła do mnie pocztą autobiografia Tomasza Stańki "Desperado"... mam tyle płyt do odsłuchania... że o pracy nie wspomnę... Ale tej wystarczającą ilość godzin poświęcam w ciągu doby...
Postanowienie końcowowrześniowe brzmi - zero seriali - no chyba, że komediowe...! i selekcja tego na co ślepiam w TV... obaczym na ile to moje uzależnienie jest zasiedziałe we mnie...
Póki co.... brzmi sobie pięknie Lizz Wright... i czekam na jej nowa płytę, która dzięki Jazzava Cafe wiem, że można posłuchać na stronce (co sobie z przyjemnością niebywałą czyniłam i czynię) http://www.lizzwright.net
A póki co.... Lizz już znana...


Lubię oczekiwanie na płytę... a tym bardziej kiedy wiem, że to co dostanę będzie warte oczekiwania tego... :)))))....

Ciekawostką jest przechodzenie klimakterium w wieku 41 lat... Są oczywista plusy takiego zdarzenia... otóż raz, że sex prawie, że bez granic.. ale i dwa - mięśnie ramion od nieustannego zakładania i zdejmowania okryć z siebie wyrobione będą nad wyraz... (uderzenia gorąco to ciekawe doświadczenie dla takiego zmarzlaka jak ja... ) ;o)

środa, 22 września 2010

czy człowiek się zmienia?

Otóż takie pytanie zrodziło się w głowie mej... i to pytanie skierowane ku sobie na temat siebie..
ów człek tytułowy to ni mniej ni więcej - ja!
Wydaje mi się, że coś się pozmieniało we mnie.. ale czy na pewno taka się mądra zrobiłam jak mi się wydaje.. czy po prostu sytuacji nie mam takich sprawdzających?... w myśl słów "na tyle znamy siebie na ile nas sprawdzono" ?...
kto wie.. kto wie... ufam jednak, że coś się wewnątrz przegibnęło na pozytywną stronę ;)

A co dzisiaj posłuchamy? hmm.. jeszcze nie wiem..
Wczoraj wzięłam się za układanie płyt moich muzycznych i video... a że na duszydle czuję się mocarnie.. ciało rzuciłam w taniec - co czynić uwielbiam... Okazało się jednak po trzech żywiołowych tańcach, że ciało jednak jeszcze za duszydłem nie nadąża.. ale co tam.. grunt, że jedno z tej dwójki chce się zachłystywać wszystkim.. drugie w końcu dogoni... ;o)

Stańko i Waglewski... duet powiedziałabym niezwykły... to musiał być ciekawy koncert..


wtorek, 14 września 2010

lubienie

Ostatnio można poczytać co kto lubi... tchnięta tą myślą postanowiłam i ja przysiad przy temacie tym popełnić.....
Na pewno lubię być matką... tą więź z Miśką.. zupełnie inną niż wszystkie inne... (oczywista nie będę się rozpisywała o miłości matczynej.. wiadomo... jest... i jest to zupełnie rzecz zwykła a niezwykła..- tudzież na odwrót...)
Lubię muzykę... zapaść się w nią... poczuć jak przy utworach bardziej poruszających dostaję gęsiej skórki.. jak pod powiekami zaczyna coś piec.. uwierać... cudo...
Lubię siąść przy kominku (tak jak wczoraj), wpatrzeć się w płomienie i czuć ciepło rozlewające się po ciałku całym... niesamowita jest moc kominkowego ognia... dogrzewa i ciało i duszę...
Lubię zapach skoszonej łąki... mmmmm.. cudo
Lubię zapach wiosny...
Lubię zapach lasu...
ha.. okrutnie zapachowa jestem... (zapach dobrych perfum oczywiście rownież...)
Lubię chodzić na obcasie - ot takie zamiłowanie mam od lat kilkudziesięciu już... to taki ukłon w stronę kobiecości swej... podobnie jak czerwone paznokcie u stóp... czy zapach Dune na nadgarstku...
Lubię mieć wokół siebie osoby, których oczy, twarze, ciała i dusze uśmiechają się do mnie, a ja uśmiecham się do nich w dokładnie ten sam sposób... I to niekoniecznie uśmiechem ustowym... ;o)
Lubię smak kawy spijanej na tarasie latem... ale i chwile z gorącą kawą w kubku ogrzewające dłonie kiedy ziąb za oknem...
Lubię lampkę wina czerwonego.. wytrawnego popełnić wieczorem...

Lubię przestrzeń przed sobą... stąd wielka miłość i dla gór i dla morza... człek stoi.. spogląda w dal i czuje tą więź ze wszystkim co wokół... czuje że może.. że po prostu może!
Lubię latem deszcz... taki ciepły... i tęczę po nim.... ech ta natura jest niesamowita...
Ale i deszcz jesienny kiedy siedzę sobie w domu a on sobie tam pluska.. i pluszcze i o szyby dzwoni... deszcz dzwoni jesienny...
Acz jesień taką kolorową słoneczną kiedy można łazić szurając buciorami po liściach lubię również...
Lubię kiedy Toffik przychodzi do mnie mrucząc.. przeciągając się.... udeptuje sobie mnie... a później kładzie się i wsuwa pyszczek swój pod moją dłoń domagając się pieszczot...
Lubię jazdę samochodem z Trójką!! mogę jechać i jechać i jechać... (a dzisiaj dzień bluesowy!!! mrauuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu.... a wieczorem koncert poświęcony Nalepie... mraaauuu)...
Lubię tańczyć... niekoniecznie na szumnych imprezach.. często wystarcza mi parkiet mojego pokoju...
Lubię grę oczu żeńskich z oczami męskimi....
Lubię dotyk muskający przy nadgarstku od wewnętrznej strony....
Lubię kobiecość w sobie... która pomimo, że jestem po mastektomii - jest... a obawiałam się, że sobie pójdzie precz.. a jednak ją czuję... i to wyraźnie...
Ja w ogóle lubię całe mnóstwo rzeczy małych i wielkich.. trywialnych wręcz niektórych... życie jest nadające się do lubienia i uczuć wyższych niebywale... bo ja po prostu lubię żyć! W końcu... ( bo różnie z tym ongiś bywało...) ;o)
I na tym może zakończę bo kurna zanudzę Was tymi wynurzeniami... Ale tak czasami fajnie przystanąć i popełnić ukłon w swoją stronę... Dziękuję Emka :o)

******************************************

Co do jazdy z Trójką samochodem - zdarzało mi się niejednokrotnie, że musiałam zjechać na pobocze bo muzyka tak mną zawładnęła... ostatnio gęsią skórkę dostałam przy Tomaszu Stańko z utworem Komedy... coś niesamowitego to było... Zresztą oczywista autobiografię pana Tomasza nabyłam - czekam na dostawę... ufam, że będzie tak zajmująca jak Davisa, z która jest porównywana... :o)
hmm.. tak dla przystopowania od rana.. po cóż tak gnać? Tomasz Stańko (acz nie ten utwór, który mnie wtedy zatrzymał... niestety tamtego nie mogę się doszukać... tak to jest jak się tytułu utworu nie zapamięta...)

Tomasz Stańko - Ballad for Bernt





Jeżeli chciałoby Wam się na chwilkę przystanąć i napisać co też lubicie... byłoby mi miło poczytać...

A Trójka bluesa gra.... mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm!!!